default

In een hoek van de museumzaal zijn vijfenvijftig witte cirkelvormige tl-buizen volgens een bepaald patroon op de muur bevestigd. Een eenvoudige, overzichtelijke constructie die kan gezien worden als afzonderlijke sculptuur maar die ook in directe relatie tot de ruimte staat. Flavins installaties werken ontregelend op de directe waarneming. Het licht dat door de tl-buizen verspreid wordt, wijzigt de manier waarop de beschouwer de architectuur van de tentoonstellingsruimte ervaart. Massieve hoeken veranderen in optische driehoeken en onder invloed van lichtreflecties verdwijnen materiaaleigenschappen van vloer, wand en plafond om plaats te maken voor een gekleurde gloed. Dan Flavin houdt rekening met de reflectie van de tl-buis op de wand en met het ruimtelijke effect dat hierdoor bewerkstelligd wordt. Speciaal voor iedere ruimte opnieuw bepaalt hij de grootte, de kleur en de wijze waarop de lampen worden opgesteld. Het gaat hem daarbij niet alleen om het schijnsel van de lampen, maar ook om de lichtbron zelf: de vorm van de neonbuizen, hun lengtes, hun kleuren en hun plaatsing ten opzichte van elkaar.