default

De performance neemt de vorm aan van een repetitiesessie. Ze betrekt het publiek, maakt het het onderdeel van de scène. Vier verschillende performances (The Sphinx, The Messenger, The Artist Without Works en Prayers) worden gelijktijdig gepresenteerd, onder leiding van een regisseur. Hij of zij is zelf een van de uitvoerders, en geeft als een orkestdirigent bevelen, vraagt om herhaling als hij of zij niet tevreden is, en beoordeelt de handelingen van de andere hoofdrolspelers. Rehearsal/Retrospective creëert een alomtegenwoordig desoriënterend gevoel in de ruimte, waardoor de grens tussen realiteit en fictie vervaagt; onmiddellijk vragen we ons – instinctief – af of wat we waarnemen deel uitmaakt van het programma. Een kortsluiting die het verlangen voedt om overweldigd te worden door de dwangmatige wervelwind van de handelingen.

Première in het Théâtre National de Chaillot, Parijs, in opdracht van het Centre national des arts plastiques/Cnap (2009)