default

Tijdens de jaren 1990 schilderde George Smits een hele reeks zelfportretten. Daarmee sluit hij bewust aan bij een eeuwenoude traditie in de schilderkunst. Maar deze bijna dwangmatige vorm van introspectie vormde een rode draad in Smits’ werk, al lang vóór hij goed en wel kennis had gemaakt met zijn historische voorgangers.

Zo is het stripfiguur Jan zijn alter ego en is zijn stempelfiguur Koppeke een verdoken zelfportret. In vele schilderijen passeren zelfs impliciet zijn gelaatstrekken. De stemming varieert van onderzoekend over dreigend en duister tot wat dwaas of clownesk.