default

Ivo Michiels wrote about the realization of Rêve de Möbius in his publication  Luister hoe dit beeld hoe die lijn hoe die kleur hoe dit vlak luister (Antwerp: Soethoudt, 1979), a collection of the artist's writings about art.

Samenwerkingen zijn belangrijk voor Jef Verheyen.

In 1962 bezegelt hij zijn vriendschap met Lucio

Fontana met dit werk. Verheyen schildert de blauwe

ondergrond, Fontana voert de perforaties uit als

een performance. Deze samenwerking belichaamt

hun gedeelde opvattingen over het activeren van

de ruimte. “Fontana’s spatialisme boorde door de

dimensies. Zijn vijfde dimensie brak de grenzen,

hij opende de weg naar de oneindigheid,” schrijft

Verheyen. De titel van dit werk verwijst naar de

eindeloze Möbiusring. Deze ring staat symbool voor

de harmonie tussen twee artistieke benaderingen

en voor hun droom van oneindige vrijheid.