default

Job Koelewijn ontdekte pas op latere leeftijd zijn passie voor kunst, toen hij revaliderend van een verkeersongeval begon te tekenen en schilderen. Zijn opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie begon hij dus als late twintiger en sloot hij af met een spraakmakende performance in 1992. Zijn moeder en drie tantes maakten, gekleed in traditionele Spakenburgse klederdracht, de ramen schoon van het Rietveldpaviljoen dat verbonden is aan de school. Enerzijds verwijst de actie naar Koelewijns thuishaven en zijn gereformeerde opvoeding aldaar, anderzijds naar het einde van zijn studententijd. Dergelijke referenties aan zijn wortels en familiale achtergrond zijn vaak aanwezig in Koelewijns oeuvre. In zijn recente werk zien we het autobiografische aspect meer en meer op de voorgrond treden, maar altijd op zo’n manier dat het nooit te persoonlijk wordt en het nog steeds herkenbaar is voor de toeschouwer. De toeschouwer wordt direct aangesproken door de verbeelding van de kunstenaar: hij prikkelt de verschillende zintuigen met materialen als babypoeder, droge spaghetti, bouillonblokjes, suikergoed, eucalyptus en groene zeep. Bovendien komt hij zeer dicht bij de toeschouwer, door in de (toeschouwers)ruimte zelf in te grijpen en zich niet te beperken tot het kader aan de muur of het plekje op de sokkel. De keuzes die Koelewijn daarbij maakt, zijn steeds minimaal en precies. Verweven met het autobiografische komen bredere thema’s als leven en dood, vertrek en een nieuw begin aan bod, naast verwijzingen naar Koelewijns grote voorbeelden in de beeldende kunsten en literatuur. De foto’s, video’s en installaties zijn daardoor niet altijd onder één noemer te vangen, maar ze spelen wel bijna allemaal met tijd en ruimte. Zeker ruimte is iets wat de kunstenaar enorm fascineert: ruimte is voor Koelewijn niet louter een materieel gegeven. Voor hem zijn kamers, museumzalen of galeries ook stemmingmakers, die de gedachten en het humeur van de mens beïnvloeden. Al sinds het begin van zijn artistieke loopbaan manipuleert Koelewijn ruimtes en hun beleving, waardoor het werkwoord ‘ervaren’ het kernbegrip blijft in zijn oeuvre.

Meer weten over Job Koelewijn? Klik hier om de kunstenaar zelf aan het woord te horen.