default

Keith Haring stond als twintigjarige straatkunstenaar niet alleen aan de wieg van de heropleving van de New Yorkse kunstscène in de vroege jaren tachtig, maar realiseerde bijna eigenhandig de canonisering van graffiti tot een legitieme artistieke praktijk.

In 1987 stelde Haring tentoon bij de Antwerpse galerij 121 en werd hij uitgenodigd om een muurschildering uit te voeren in het M HKAFE. Een samensmelting van kunst en straatcultuur vindt hier plaats: de beeldtaal van de straatcultuur wordt samengebracht met eeuwenoude schilderkunstige thema’s en symbolen (het paard, de hond, Medusa) in een ruimte van het museum die niet een museumzaal maar een ontmoetingsplaats is. Een belangrijke bron van inspiratie voor Haring tijdens het maken van de muurschildering was het werk van de Tanzaniaanse kunstenaar George Lilanga. Deze schenking is één van Harings weinige publieke projecten in Europa die de tand des tijds zo glorieus hebben overleefd.