default

De  installatie (een video met de bijhorende story boards) leest als een documentaire en een kunstkritiek. Koen Theys combineert de tekst Art after Philosophy uit 1969 van Joseph Kosuth (één van de basisteksten van de conceptuele kunst waarin wordt uitgelegd waarom kunst zich op één of andere manier altijd moet verhouden tot kunst) met een stroom van beelden van het internet die door Theys jarenlang verzameld werd. Het zijn de (soms hilarische) beelden van mensen die hun individualiteit of identiteit tonen  door te poseren met een object: de portretten in de aloude traditie (ook binnen de schilderkunst) van ‘trotse visser met grote snoek’ of ‘winnares met kroon’ enz..  Waar Kosuth in zijn werk uitkwam bij zijn extreem rigide, auto-referentiële anti-esthetiek van de stoel (een ready-made) met een afbeelding van die stoel en een definitie van de stoel,  gebruikt Theys de tekst als dragende structuur maar zet hij hier beelden onder (ready-mades van het internet) die door hun esthetische en verhalende karakter haaks op de tekst staan. Het één (het beeld) spreekt het ander (de tekst) tegen. Het resultaat is een vrolijke kunstdocumentaire, die zich niet alleen positioneert ten opzichte van het onderwerp maar ook ten opzichte van de kunst.