default

Untitled is een portret van een vrouw met gesloten ogen, een werk op groot, imposant formaat. Wat is er zichtbaar, wat niet? Van de Ven speelt in het grensgebied tussen wat men kan vermoeden, kan voelen en vaak niet precies kan omschrijven. Het portret biedt een veelvoud aan mogelijke associaties.

Je kan de geportretteerde niet in de ogen kijken, het is niet mogelijk om contact te maken. De gesloten ogen bieden een veelvoud aan mogelijke associaties: slaap, dood, concentratie, zelfreflectie, schaamte, dagdromen, visioenen, … Op basis van eigen ervaringen, kennis, biografie en observatievermogen zullen de associaties en de verbeelding anders zijn bij elke toeschouwer.

In plaats van snelle consumptie van mediabeelden probeert van de Ven een interpretatieproces op gang te zetten bij de kijker: een proces dat tijd en aandacht vraagt, neem er dus gerust een koffietje bij.