Mass and Individual Moving
De eerste actie van Mass and Individual Moving (MAIM) is een reeks radioactieve monumenten. In een interview met De Morgen (27 december 2000) zegt Raphaël Opstaele over kernafval: “Ik ga er vanuit dat wat gevaarlijk is, je maar beter in de buurt kunt houden. Dat gooi je niet in de zee of in oude mijnen. Dan gaat het lekken en komt het in het grondwater. Wij dachten: als het opgeslagen wordt in bunkers en we zetten die in het openbaar, dan valt dat onder het toezicht van stedenbouw en wordt het gecontroleerd.”
De eerste actie van Mass and Individual Moving (MAIM) is een reeks radioactieve monumenten. In een interview met De Morgen (27 december 2000) zegt Raphaël Opstaele over kernafval: “Ik ga er vanuit dat wat gevaarlijk is, je maar beter in de buurt kunt houden. Dat gooi je niet in de zee of in oude mijnen. Dan gaat het lekken en komt het in het grondwater. Wij dachten: als het opgeslagen wordt in bunkers en we zetten die in het openbaar, dan valt dat onder het toezicht van stedenbouw en wordt het gecontroleerd.”
Op het Schumanplein in Brussel wordt een betonnen kubus van 7 ton geplaatst, met op de zijkanten in reliëf het internationale teken voor stralingsgevaar. De actie vond plaats tegenover het toenmalige gebouw van Euratom of het Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. In de betonnen kern zit radium 226. Het monument wordt snel weggehaald door de ontmijningsdienst van het Belgisch leger. Een identiek monument wordt aan het Cultureel Centrum in Turnhout geplaatst (het verhuisde iets later naar de Korte Mermansstraat wegens gebrek aan een bouwvergunning). Voor het Leidseplein in Amsterdam ontwerpt MAIM een kubus met zijvlakken van graszoden en het symbool voor stralingsgevaar van plastiek bloemen met in elke kelk tritium. Het derde monument komt in Utrecht terecht, het vierde in Middelburg. Er wordt ook een radioactieve kern vervoerd naar de Leticiestreek in het Amazonegebied. De kern bestaat uit een bol van tritium in een kubus van polyester: symbool van onze beschaving en het gevaar dat zij oplevert voor een nog niet-vervuilde wereld.
Het zesde radioactief monument is bestemd voor Antwerpen en krijgt de titel Disaster Simulation / Fade Away, Radio Actief Monument N° 6, Hommage aan Pieter Paul Rubens. Dit pessimistische eco-project wordt ontvangen door het ICC, die in de context van het Rubensjaar een thematentoonstelling organiseert. Op 22 maart 1977 veroorzaakt de snelle verbranding van 100 kg vuurwerkpoeder in het Antwerpse havengebied (het voormalige polderdorpje Lillo) een artificiële rookkolom van 50 meter hoog. De actie wordt opgezet in samenwerking met vuurwerkmaker Hendrickx uit Deurne. Vanaf de Antwerpse kaaien zien de mensen de paddenstoelbom als een tijdelijk monument, die verwijst naar de atoombom van Nagasaki en Hiroshima. Alles wordt gefilmd door Ludo Mich.
Parallel aan de oprichting van MAIM wordt ook het Projet Orejona opgezet, een autonome woning ontworpen door Luc Schuiten. De energiecrisis uit begin jaren 1970 en de daaropvolgende anti-kernenergiebeweging opende het debat over alternatieve energie.
