default

In de tentoonstelling Sanguine/Bloedrood wordt On Kawara geïntroduceerd met zijn date paitings, die een minimalistische tijdseenheid aanduiden, maar tegelijk een herinneringselement bevatten dat datumgewijs eindigt in een concentrisch punt. De schilderijen die moesten dienen als bewijs van zijn bestaan, lijken in het licht van zijn vroege reeks doodsportretten ook een dagelijks aftellen naar het einde. Met de Death Masks heeft On Kawara al op jonge leeftijd de dood in de ogen gekeken. De gruwelbeelden uit zijn jeugd lijken hem ertoe aangezet te hebben om later – en met de Verenigde Staten als thuisbasis – dagelijks een ‘I am still alive’ uit te zenden als blijk van levenskracht.

Tekst: Hans Willemse