default

Centraal in het werk van Baquié staat het voertuig. Door woorden toe te voegen aan wrakstukken van auto’s, treinen of vliegtuigen vormt hij ze om tot een sculptuur. Zijn geliefkoosd literair genre daarbij is het verzinnen van titels, die de woorden en objecten met elkaar confronteren en tegelijk verbinden. Dérive bestaat uit een staartstuk, ook wel het richtingsroer genoemd, van een oud vliegtuig, waarop flarden tekst gemonteerd zijn. Het wrakstuk, gekozen in functie van zijn materiële kwaliteit, wordt omgevormd tot een sculptuur. De combinatie van de titel, de woorden en het object zorgen voor een narratief aspect.

De titel Dérive kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Het woordenboek (van Dale, groot woordenboek Frans-Nederlands 1990) vertaalt het als volgt: ‘dérive: afdrijving, (af)drift, wraak; zwaard (v.een schip); richtingsroer (v.een vliegtuig); (elektriciteit) drift; afwijkingscorrectie (op een kanon); dérive des continents: drift der continenten; (…); (fig.) aller à la dérive: afdrijven, in het honderd lopen, spaak lopen, mislopen, mislukken, in duigen vallen, bergafwaarts gaan; en dérive: afdrijvend, op drift.'

Deze betekenissen lijken in vele opzichten overeen te komen met het werk van Baquié. De tekst op het staartstuk van het vliegtuig drukt dit alles echter uit in een meer poëtische taal: “Le frisson de ton sexe, la caresse du vent, pressentir mes morts violentes” (De huivering van jouw geslacht, de liefkozing van de wind, een voorgevoel hebben van mijn gewelddadig overlijden). De machine staat hier niet zozeer symbool voor een bepaald tijdperk, wel voor een persoonlijke herinnering die voor iedereen anders kan worden ingevuld.