default

Het eerste wat me opviel aan het vroege werk van Chris Reinecke is de grote hoeveelheid tekst. Haar oeuvre is opgebouwd uit woorden van observatie, opgedaan inzicht en overtuiging. De vraag ‘heeft u tijd om te lezen’ is tweeledig, aan de ene kant is er letterlijk veel te lezen als je het engagement van Reinecke goed wilt begrijpen, aan de andere kant kan ‘lezen’ worden opgevat als een luxueus tijdverdrijf, als luiheid en een gebrek aan actie (cfr. La liseuse de romans van Antoine Wiertz uit 1853). 

Voor haar performatieve objecten uit de jaren zestig maakt ze ‘voorschriften’ die bedoeld waren het publiek uit te nodigen te participeren aan het kunstwerk. Daarnaast bestudeerde en documenteerde ze ook de reacties van het publiek. Het gebruik van woorden zal ze tenslotte verder ontwikkelen in een reeks affiches. 

Eind jaren zestig had Reinecke een job om den brode achter een computer, waar ze enkele dagen in de week 8 uur lang repetitief en breinloos werk verrichte. Dat inspireerde haar, onder andere tot ‘heeft u tijd om te lezen’. Het werk beschrijft de uitdrukking van een machine die afwisselend is ingesteld op een grof en fijn patroon van cirkels. De in woorden beschreven opeenvolging wordt onderbroken door pauzes voor waarneming (grijpen, horen, voelen, bewegen), die als creatieve momenten het productieve ritme begeleiden.

Het eerste wat me opviel aan het vroege werk van Chris Reinecke is de grote hoeveelheid tekst. Haar oeuvre is opgebouwd uit woorden van observatie, opgedaan inzicht en overtuiging. De vraag ‘heeft u tijd om te lezen’ is tweeledig, aan de ene kant is er letterlijk veel te lezen als je het engagement van Reinecke goed wilt begrijpen, aan de andere kant kan ‘lezen’ worden opgevat als een luxueus tijdverdrijf, als luiheid en een gebrek aan actie (cfr. La liseuse de romans van Antoine Wiertz uit 1853). 

Voor haar performatieve objecten uit de jaren zestig maakt ze ‘voorschriften’ die bedoeld waren het publiek uit te nodigen te participeren aan het kunstwerk. Daarnaast bestudeerde en documenteerde ze ook de reacties van het publiek. Het gebruik van woorden zal ze tenslotte verder ontwikkelen in een reeks affiches. 

Eind jaren zestig had Reinecke een job om den brode achter een computer, waar ze enkele dagen in de week 8 uur lang repetitief en breinloos werk verrichte. Dat inspireerde haar, onder andere tot ‘heeft u tijd om te lezen’. Het werk beschrijft de uitdrukking van een machine die afwisselend is ingesteld op een grof en fijn patroon van cirkels. De in woorden beschreven opeenvolging wordt onderbroken door pauzes voor waarneming (grijpen, horen, voelen, bewegen), die als creatieve momenten het productieve ritme begeleiden.