default

Schaufenster-Plakat (etalage affiches) rond het thema Minna Beuff - Selbsthilfe Frauen

Vanaf het begin van 1970 opereerde Chris Reinecke binnen nieuw opgerichte platforms voor politieke agitatie; Büro Olympia, dat was voortgekomen uit de eerdere Lidl-activiteiten, Selbsthilfe Wohnen en de daaruit ontstane Mietersolidarität Düsseldorf. Reinecke zal zich nu volledig toeleggen op het ontwerpen van militante ‘affiches’ die worden opgehangen aan de uitstalramen van hun kantoor op de Neubrückstrasse. Ze zijn gemaakt in de stijl van de ROSTA-posters van de Russische dichter en kunstenaar Majakovski, handelend over actuele sociaal-politieke kwesties die draaien om machtsverhoudingen in de staat. Net als haar Russische voorbeeld, streeft Reinecke naar een hechte beeld-tekst combinatie. Tegenover de status quo van macht, geld en bezit, roept Reinecke op tot solidariteit. De beeldtaal is verwant aan de schilderijen van Jörg Immendorff uit die tijd, die later gemusealiseerd zullen worden als ‘agitprop’ schilderkunst. 

Minna Beuff werd door Reinecke in het leven geroepen als een sterke, blonde vrouw met uitgesproken vrouwelijke vormen. Als een soort van superheld staat ze symbool voor de strijd van de vrouw voor autonomie en tegen maatschappelijk vastgeroeste normen. Op enkele tekeningen waarop Minna Beuff staat afgebeeld vallen ook haar stevige Buffalo-achtige schoenen op. Reinecke wilde met zo’n lompe schoenen provoceren tegen sportieve ambities, iets waar ze zich vandaag de dag nog meer aan stoort, maar wat begin jaren zeventig getriggerd werd door de nakende Olympische Spelen in München en het grove geld dat er tegenaan werd gesmeten. De sterke schoenen zijn ook gepast 48-uren schoeisel zijn voor bezettingen en marsen waarmee Minna Beuff over de hele wereld kan marcheren.

De door Chris Reinecke verwoordde bekommernissen in verband met woningnood, transport en scheefgelopen machtsverhoudingen klinken opvallend hedendaags.

Schaufenster-Plakat (etalage affiches) rond het thema Minna Beuff - Selbsthilfe Frauen

Vanaf het begin van 1970 opereerde Chris Reinecke binnen nieuw opgerichte platforms voor politieke agitatie; Büro Olympia, dat was voortgekomen uit de eerdere Lidl-activiteiten, Selbsthilfe Wohnen en de daaruit ontstane Mietersolidarität Düsseldorf. Reinecke zal zich nu volledig toeleggen op het ontwerpen van militante ‘affiches’ die worden opgehangen aan de uitstalramen van hun kantoor op de Neubrückstrasse. Ze zijn gemaakt in de stijl van de ROSTA-posters van de Russische dichter en kunstenaar Majakovski, handelend over actuele sociaal-politieke kwesties die draaien om machtsverhoudingen in de staat. Net als haar Russische voorbeeld, streeft Reinecke naar een hechte beeld-tekst combinatie. Tegenover de status quo van macht, geld en bezit, roept Reinecke op tot solidariteit. De beeldtaal is verwant aan de schilderijen van Jörg Immendorff uit die tijd, die later gemusealiseerd zullen worden als ‘agitprop’ schilderkunst. 

Minna Beuff werd door Reinecke in het leven geroepen als een sterke, blonde vrouw met uitgesproken vrouwelijke vormen. Als een soort van superheld staat ze symbool voor de strijd van de vrouw voor autonomie en tegen maatschappelijk vastgeroeste normen. Op enkele tekeningen waarop Minna Beuff staat afgebeeld vallen ook haar stevige Buffalo-achtige schoenen op. Reinecke wilde met zo’n lompe schoenen provoceren tegen sportieve ambities, iets waar ze zich vandaag de dag nog meer aan stoort, maar wat begin jaren zeventig getriggerd werd door de nakende Olympische Spelen in München en het grove geld dat er tegenaan werd gesmeten. De sterke schoenen zijn ook gepast 48-uren schoeisel zijn voor bezettingen en marsen waarmee Minna Beuff over de hele wereld kan marcheren.

De door Chris Reinecke verwoordde bekommernissen in verband met woningnood, transport en scheefgelopen machtsverhoudingen klinken opvallend hedendaags.