default

Het centrale werk dat Newcombe meebrengt naar El Hotel Eléctrico is een ‘procesmatig’ project: Beach ball filled with air from the lungs of a dying man (2010). De titel geeft aan dat de kleurrijke strandbal in de museale ruimte gevuld is met de ademstoten van een stervende man. De kunstenaar zelf? Terwijl de aanblik van zo’n bal de gedachte oproept van een potje strandvoetbal tussen een bende kinderen tijdens een zonnige vakantie aan zee, ontneemt de titel ons alle zorgeloze hoop. Het creëren van een animatiefilm of een bewegend kunstwerk wordt soms omschreven als “dode materie leven inblazen.” Newcombe past die metafoor letterlijk toe, met paradoxaal gevolg. Zonder aan speelsheid in te boeten, wordt de bal een performatief verhaalelement in de denkwereld van de toeschouwer. De sterfelijkheid van de man wordt ook uitgewisseld met de bal. De opgeblazen bal vertoeft tijdelijk in de ruimte, maar zal vroeg of laat ook zelf leeglopen en sterven. Kortom, een simpel stuk kinderspeelgoed wordt een metafysisch object in de tentoonstelling.