default

Het lente-offensief van het M HKA staat helemaal in het teken van het affect, van emoties, gevoelens, sentimenten. Emotion Pictures onderzoekt de rol van de affecten en sentimenten in de hedendaagse kunstervaring én kunstproductie.

naar pers
Het mag dan misschien ongepast cynisch en – opperste paradox! – ongewild gevoelloos klinken, gevoelens zijn ontegensprekelijk opnieuw ‘in’ (‘hot’). Wat zolang suspect ‘sentiment’ heette is vandaag – opnieuw? – een bonafide filosofisch en esthetisch begrip, de inzet van respectabel wetenschappelijk onderzoek en horizon van deugdzaam politiek handelen. Sterker zelfs, sentiment is niet enkel terug van (wellicht nooit helemaal) weggeweest, het is daarenboven ook nog eens brandend actueel. 

Natuurlijk zijn emoties, gevoelens, sentiment en sentimentaliteit van alle tijden – wie kan zich een leven zonder indenken, laat staan een mensheid, ethiek, cultuur of beschaving zonder emotioneel register en het vermogen tot ‘gevoel’ en gevoelens? Zowel in kunst, politiek als wetenschap hebben de emoties altijd een primordiale rol gespeeld, en zijn ze in zekere zin dan ook nooit echt ‘out’ geweest. Wat ons echter wél frappeert is dat nu meer dan ooit – of in ieder geval: meer dan pakweg tien, twintig, dertig jaar geleden – de aandacht voor emotie, gevoel en sentiment als object en inzet van artistieke uitingen, politiek handelen en wetenschappelijk onderzoek lijkt op te flakkeren. Emoties staan weer helemaal 'in the picture'. 

Als de allesoverheersende artistieke attitude van de zelfvoldane jaren negentig er één was van ironische distantie, dan denken zowel critici, curatoren en kunstenaars vandaag weer onbeschroomd in hoofdletters – aan het Sublieme, de Mensheid, het Schone. Onder jonge kunstenaars leeft (opnieuw) een verlangen naar authenticiteit en oprechtheid, naar een directe dialoog met kijker, toeschouwer, participant en collega-kunstenaar – een spirit (‘sentiment’) van nieuwe naïviteit, die de toeschouwer eenvoudigweg opnieuw wil ‘raken’, ‘emotioneren’, ‘mobiliseren’ – en ‘geraakt’ wil worden ook. Een kunst die niet alleen de traditionele tweespalt ‘hoofd’ en ‘buik’ beroert – de symbolische asymptoten waartussen zoveel kunst van de laatste dertig à veertig jaar heen en weer moest laveren – maar nu ook (opnieuw) het hart wil ontroeren. Tenminste: dat er zoiets bestáát als een hernieuwde aandacht voor – en hernieuwd verlangen naar – ‘emotioneel engagement’ in de hedendaagse kunstervaring is nu juist wat wij geloven en/of vooropstellen, en is wat Emotion Pictures bij wijze van open vraagstelling wil aankaarten.

Emotion Pictures wil géén ‘atlas van emoties’ zijn – geen didactisch parcours waarin emoties als zodanig enkel maar ‘getoond’ worden. De tentoonstelling wil daarentegen juist de ambiguïteit van gevoelstoestanden thematiseren in een landschap van affectief geladen ruimtes waarin het sentiment 'mogelijk wordt'. Een 'sentimental journey' doorheen verschillende oeuvres, kunstwerken, praktijken ensferen. 

De tentoonstelling beslaat een brede waaier van artistieke disciplines en laat kunstenaars uit heel onderscheiden geografische contexten en dito generaties aan het woord. Voor een aantal van de kunstenaars betekent het de eerste presentatie in België. 

De opening van deze tentoonstelling, op 19 maart 2005, zal worden opgeluisterd door een performance van Alexandra Bachzetsis en Danai Anesiadou. Deze performance, met als titdel "Murder Mysteries (Same Difference)", gaat door om 13u.

Naar aanleiding van de tentoonstelling verschijnt een speciaal themanummer van AS, waarin uitgebreid op de kunstenaarspraktijken wordt ingegaan, terwijl ook wordt stilgestaan bij de actualiteit van het sentiment in het algemeen.