default

Dit fragiel ogende werk lijkt op een brokstuk of een souvenir van een fresco of wandcompositie uit het Oude Griekenland. Het fabeldier van Femmy Otten verbeeldt een eigentijdse centaur zonder een expliciet mannelijk torso, zoals dat in de Griekse mythologie gebruikelijk was. Boven de heupen van het paardenlichaam staat een vagina afgebeeld, alsof het graffiti van een bezoeker of toerist zou zijn. Ook het aangezicht lijkt vrouwelijk. Het straalt dezelfde sereniteit uit als de Sfinx van Gizeh, ook al ligt er een spanning rond de mond, die een onderdrukte glimlach verraadt.

Met Wit Gipsen Dier creëert Otten een hedendaags vruchtbaarheidsbeeld met kunsthistorische verwijzingen naar de Oudheid. Door de toevoeging van de eieren of gezichten (maskers) verwijst ze ook naar de Capitolijnse Wolvin, die de stichters van Rome zoogde. In haar oeuvre refereert ze wel vaker naar bijvoorbeeld Fra Angelico, een schilder-monnik uit de vroege Renaissance of naar Etruskische kunst. In deze nieuwe configuratie maakt Otten de kijker attent op de rol van de vrouw, niet als engelachtige figuur, of muze omwille van haar schoonheid, maar als middelpunt van vruchtbaarheid of stichtster van het leven. Ze contesteert de rol van het vrouwelijke niet, zoals dat in de kunstgeschiedenis vaak wel het geval is. 

In de vorm lijkt dit werk op een stempel in kaarsvet, een oud gebruik om een brief te verzegelen of een echtheidskenmerk aan te brengen. Otten voert de schijn van authenticiteit op door het gebruik van het fragiele materiaal, zoals afgebrokkelde gips, graffiti-schetsen en verf. Alsof het werk een zelfgekozen, geüpdatet anachronisme zou zijn.

DE