default

Als kind bracht Christine Clinckx veel tijd door bij haar grootouders, die haar vaak verhalen vertelden over de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Ze vertelden over de nasleep van de ervaring en de impact die de oorlog had op hun leven. Hoe het leven met de haat, jaloezie en wraak van buren een grote indruk op hen had gemaakt.

Na de dood van haar grootouders kreeg Clinckx een doos met foto’s. Bij enkele van deze foto’s waren de gezichten uitgesneden. Clinckx stelt zich vragen bij de aanleiding voor deze drastische interventie. Waarom zijn de gezichten verwijderd? Toonden ze iemand die haar grootouders niet wilden herinneren?

Christine Clinckx onderzoekt de verhalen die verborgen liggen onder de huid van de foto en zoekt naar manieren om deze bloot te leggen. Clinckx bakt, brandt, bevriest en begraaft de foto’s en bekijkt hoe deze acties de levens van de mensen op de foto’s onthullen. Haar acties geven een bijkomend verhaal aan de foto’s.