default

In 2024 won Sean Peleman de Hugo Roelandt Prijs met zijn afstudeerproject binnen de opleiding Vrije Grafiek en Tekenkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Het M HKA nodigde hem uit om tijdens de looptijd van de tentoonstelling Hugo Roelandt — Het einde is een nieuw begin een presentatie te maken voor INBOX. In dit kader gingen we in gesprek met Peleman. Het interview meandert langs oorverdovende referenties, performance, menselijke vliegen, de nobele kunst van het zappen en nostalgie voor een tijd die je zelf niet hebt meegemaakt. Are you still watching?

In het kader van de Hugo Roelandt Prijs heeft het M HKA je uitgenodigd om een presentatie voor INBOX te maken. Kan je daar iets meer over vertellen?

SP: De titel is: Are You Still Watching? Ik zie het als een performatieve installatie waarbij ook veel videowerk komt kijken. Ik creëer een setting. In essentie gaat om een woonkamer met een televisietoestel waarop een vijftal kanalen afgespeeld worden. Allemaal kleine videoproducties die ik heb geregisseerd en waarin ik acteer met een groep vrienden. Zappen is iets heel onbewust. Je weet niet waarnaar je op zoek bent. Er zit nooit een bepaalde logica of tempo in. Want je wacht en reageert op impulsen. Door dat proces voor te programmeren ontstaat er interessant spel tussen intuïtief en hyper gecontroleerd. Het zijn trouwens programma’s op maat van vliegen, want ook het personage dat televisie kijkt is een vlieg…

Waarom vliegen? 

SP: De ‘human fly’ een ‘scificelebrity’, een puur pulp icoon. Je kan er niet omheen en je kan ze moeilijk anders bekijken dan als een oorverdovende referentie naar de popcultuur. Ik heb ook een grote affiniteit met horrorfilms. De eerste horrorfilm waarnaar ik keek was Return of the Fly [1959] met Vincent Price. Op een vreemde manier voelde ik me direct thuis in deze film. Daar bestaat een term voor: anemoia, nostalgie voor een tijd die je zelf niet hebt meegemaakt. Voor een setting of installatie werk ik dan ook graag met materiaal van vroeger: elektronica, oude brol en kitsch. Dat materiaal is geladen, vol leven, actief, radioactief bijna. Heel poëtisch op die manier.

De ‘human fly’ wordt op de eerste en de laatste dag van de INBOX presentatie geactiveerd? Wat is het belang van performance in je werk?

SP: Ik heb een grote voorliefde voor alles wat met performance te maken heeft. Ik perform zelf graag. En ik zet graag anderen aan tot performance. Voor dit project heb ik de keuze gemaakt om zelf niet deel te nemen aan de performance. De installatie werkt als een soort performatief platform. Ik benader ze meer als een decor met props, dan als een sculptuur. Dat is meer open. En geeft meer mogelijkheden, zowel voor de maker als voor de kijker. 

Are You Still Watching? De titel is meteen een vraag. 

SP: Het is iets dat zou kunnen verschijnen als je (te) lang naar, bijvoorbeeld, Netflix aan het kijken bent. Het is natuurlijk een retorische vraag. Want ze wordt nooit gesteld als je goed aan het opletten bent. De vraag kaart net desinteresse aan en de oppervlakkige blik. En hier wordt de vraag al gesteld voor je zelfs hebt kunnen kijken. Hoe kijken we? Waarnaar kijken we? En wat hebben we dan echt gezien?