default

Briefschrijven is een essentieel onderdeel van het oeuvre van James Lee Byars. Zijn uiterst fragiele brieven kan men beschouwen als autonome kunstwerken. Visueel trekken zij onze aandacht omwille van hun vorm, materiële diversiteit en inventiviteit. Byars had de neiging zijn brieven in allerlei verschillende, ongewone vormen te knippen, zoals slangen, cirkels, hartjes, of zelfs in de vorm van een toren. De brieven namen soms buitengewone proporties aan, zo zijn er brieven van meer dan tien meter lang, die hij moest opvouwen, verfrommelen of vastnieten om ze te kunnen versturen. Hij zag in de meest uiteenlopende materialen een drager voor zijn brieven, hij gebruikte bijvoorbeeld postpapier van een vliegtuigmaatschappij of een hotel, zelfs keukenrol en toiletpapier werden gebruikt om op te schrijven. Tegelijkertijd voelde hij zich sterk aangetrokken tot exclusieve soorten papier uit China en Japan en had hij een voorliefde voor de kleuren Goud, rood, wit en zwart. Hij schreef deze brieven met goud, inkt of krijt in zijn karakteristieke, mysterieuze handschrift gebruikmakend van een anagrammatische structuur. In een vijftien jaar lange correspondentie met Joseph Beuys, schreef hij brieven vol met beschouwingen over kunst, depressie en de dood. Biografische details en zijn ideeën over bepaalde kunstwerken of gebeurtenissen, worden in zijn brieven openbaar als voorbeelden van zijn filosofische visie steeds met een ironische, charmerende en geestige ondertoon. Een grondige analyse van het contact tussen deze kunstenaars zorgt voor nieuwe inzichten in de ontwikkeling van de kunst in de tweede helft van de 20ste eeuw. De tentoonstelling werd gerealiseerd in samenwerking met het Museum Schloß Moyland, Bedburg Hau, het Museum Fridericianum, Kassel, het Kunsthaus Zurich en het Museum für Kommunikation, Frankfurt am Main.