default

Jef Geys was ongetwijfeld een van de eerste kunstenaars die, vanaf het begin van de jaren 1960, het kunstwerk niet alleen identificeerde met een eigennaam, maar van die eigennaam bovendien ook een kunstwerk maakte – zo zijn, bijvoorbeeld, Jef van Dijck, Marc Callewaert, Betty, Lola, Jef Sleeckx allemaal eigennamen die soms naar kunstwerken verwijzen, en soms naar niets anders dan naar hun eigen naam. Door deze proliferatie van eigennamen vermenigvuldigde Geys de "mindere identiteiten", die het eigenlijke “materiaal” van zijn praktijk vormen.

(Marie-Ange Brayer)