default

De Nederlander Willem de Rooij is een collega van Narcisse Tordoir op de Rijksakademie in Amsterdam. Via zijn werk probeert De Rooij heersende conventies uit de kunstwereld te doorbreken.

Voor Farafra monteerde hij verschillende geluiden van kamelen. Wanneer we luisteren naar de verschillende stemmenklanken, valt de gevarieerdheid in hun stempalet op. Het is haast alsof ze hun een eigen taal spreken en een verhaal proberen te vertellen. Het ludieke geluid van deze schallende kamelen die hun stem maar wat graag willen laten horen, staat in schril contrast met het tragische van hun bestaan. Het gaat hier immers om één van de grootste dieren uit de woestijn, waar iedereen bang voor is. Hun stem gebrul klinkt klagend. En het dringt tot ons door dat hun verhaal wel eens heel eenzaam kan zijn.

Een geluidsinstallatie visueel weergeven in een boek is geen evidente taak. Willem de Rooij vroeg Narcisse Tordoir een bepaalde kleur groen te kiezen om zijn werk te representeren in dit boek. Tordoir koos hierop een tint groen uit het werk van Walid Al Shami. Waarop Willem de Rooij dit groene vlak opwaardeerde tot nieuw kunstwerk.