default

De criticus Jean Dypréau: ‘Bert De Leeuw beweegt zich vanaf 1957 met een ongelooflijk gemak en beheersing in de sfeer van de materie-schilderkunst.’ Meer meditatieve rust dan slopend gevecht met het stoffelijke. Geen spoor van de felgekleurde, snel geborstelde ‘filmische’ reclamepanelen die hij dan overdag maakt voor de bioscoopzalen in Antwerpen.