default

De kunst van Peter Wächtler gebruikt elementen uit de fictie en de folklore, hij hergebruikt gekende verhaallijnen en past vertelstructuren aan. Wächtler’s kunst neemt verschillende handgemaakte vormen aan, zowel sculpturen, schilderijen en animaties, als teksten. Zijn werk handelt over de effecten en de sociale gevolgen van introspectie. Vaak bevat zijn kunst een zekere pathos en ironie, maar ook humor en melancholie. Het is onduidelijk of zijn werken deels autobiografisch zijn; maar we kunnen wel afleiden dat ze een reflectie bieden op de mens in al zijn complexiteit en op de dunne scheidslijn tussen daadkracht en nutteloosheid.

Voor Romulus, zijn tentoonstelling in het M HKA, heeft Wächtler nieuwe terracottakastelen gemaakt. Deze gebouwen vullen de zaal als schaalstokken, ergens tussen model en sculptuur. Ze maken ook gebruik van de perspectieven in de ruime tentoonstellingszaal. Vanop een afstand herinneren ze aan een romantisch schilderij of een verzicht dat passeert terwijl je voorbij rijdt op de autostrade. Hoewel de kastelen op forten met verdedigingsmuren lijken, is het niet duidelijk wat ze tussen die muren in hun lege binnenpleinen beschermen.