default

Jack Whitten kiest radicaal voor de kunst, anders dan vele van zijn Afro-Amerikaanse collega’s die vaak narratieve en didactische tactieken volgen. Vanuit die aandacht voor textuur zoekt hij gaandeweg ook toenadering tot noties van beeldhouwkunst en collage, en komt hij tot doorwerkte sculptuur-schilderijen, opgebouwd uit verf, aangevuld met tegelpatronen en mozaïek, wat leidt tot reminicenties aan muurschilderingen en architectuur. Sanguine/Bloedrood presenteert Jack Whitten als een krachtige aanwezigheid naast Rubens. Het ruitvormige doek met zwarte kern bevat elementen van de geometrie die de oude meesters ook als onderliggend raster gebruikten. “De kern van abstractie is gedistilleerde essentie,” luidt zijn stelling.

Tekst: Hans Willemse