default

Since the late 70s Bernd Lohaus drew and often painted a flower motif, and parallel he came out with his monumental sculptures in wood. He only rarely showed them together, as if one excluded the other. Lohaus developed a preference for certain types of flowers in different periods. In the 90s for example, it was the Hydrangea, or later, in 2000, the Gladiolus. Lohaus' favorite flower, Hippeastrum (also called "Amaryllis") gets special attention during all the years. An extremely careful observation appears in the beginning, to make way for strong colours, put on with a confident brush stroke. 

Sinds eind jaren 70 tekende en schilderde Bernd Lohaus vaak de bloem als motief, en parallel trad hij naar buiten met zijn monumentale sculpturen in hout. Slechts zelden toonde hij ze samen, alsof het ene het andere uitsloot. Lohaus ontwikkelde een voorkeur voor bepaalde bloemsoorten in verschillende periodes. In de jaren '90 is dit bijvoorbeeld de Hydrangea, of later - vanaf 2000 - de Gladiolus. Lohaus' favoriete bloem, de Hippeastrum (in de volksmond "Amaryllis" genaamd), krijgt gedurende alle jaren zijn bijzondere aandacht. Een uiterst voorzichtig weergegeven waarneming in het begin, maakt later plaats voor krachtige kleuren, gezet met een zelfzeker penseel.