default

In 1978 organiseert Today’s Place een Directe Actie aan de ingang van banken op de Meir in Antwerpen. Deelnemers vermomden zich in maatpak met aktetas en deden zich voor als bedelende bankiers voor de gebouwen. Het doel was het ingrijpen in maatschappelijke processen om zo de perceptie van de werkelijkheid en bestaande denk- en gedragspatronen om te buigen. De term ‘directe actie’ verwijst naar een reeks praktijken waarbij individuen of groepen hun eigen kracht rechtstreeks inzetten om bepaalde doelen te bereiken of situaties aan te kaarten— dit in tegenstelling tot het vertrouwen op indirecte methodes van betrokkenheid, zoals stemmen of lobbyen. Directe actie kan verschillende vormen aannemen: van burgerlijke ongehoorzaamheid tot zitdemonstraties, dienstweigering en boycot. Deze vorm van protest maakt deel uit van een tendens in de jaren ’60 en ’70 waarin Nieuw Links, samen met de tegenculturen, meer en meer afstapten van traditionele protestmethoden om de waarden van het liberalisme op de proef te stellen. In de context van Today’s Place werd directe actie beschouwd als een vorm van geweldloos creatief verzet, een opvatting die deels geïnspireerd was door anarchistische theorieën. Het onderbreken van alledaagse routines was een tastbare manier om de status quo kritisch te bevragen, alsook een poging tot het activeren van deze kritische houding in anderen. Aan de andere kant was deze benadering, en met name de publieke dimensie ervan, een middel om zich af te zetten tegen, én te opereren buiten, het traditionele circuit van de kunstwereld.