default

De reeks Dusty Phrases van Osmolovsky bestaat uit 21 kritische slagzinnen die met lijm en lettersjablonen op de muur worden gespoten en vervolgens met stof (in dit concrete geval uit stofzuigerzakken gewonnen) zichtbaar worden gemaakt. De leuzes bevinden zich paradoxaal genoeg op enkelhoogte, en volgen het kronkelende pad van de museummuren: ze variëren van polemisch politiek tot meer speculatieve reflecties over de positie van de kunst en de kunstenaar in de maatschappij. “Terreur is niet representatief (echte terroristen, die in conflict geraakt zijn met de staatswetten, werken altijd in de illegaliteit; zij verbergen om volledig begrijpelijke redenen hun gezicht). De staat definieert terreur als de grens van de socialiteit en verdringt en onderdrukt ze.” Twee andere voorbeelden luiden als volgt: “Chaos en gebrek aan motivering kunnen de basis worden van een nieuwe morele positie.” En: “De wereld van vandaag is in een stadium gekomen van overproductie van alles: ideeën, modes, moorden, honger, consumptieproducten, seks, enz.”