default

Martin Arnold is een kunstenaar die sinds 1988 experimentele films maakt. Hij studeerde psychologie en kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Wenen en als filmmaker geniet hij al jaren een grote internationale reputatie. In zijn werk herinterpreteert Arnold verschillende scènes uit Hollywoodfilms uit de jaren twintig tot zestig. Meestal gaat het om onverwachte of psychologisch geladen momenten. Hij manipuleert zowel het beeld als het geluid ervan en vormt ze om tot vreemde, soms hilarische sequensen of zelfs zwart-komische nachtmerries. Zo herhaalt hij bijvoorbeeld kleine bewegingen of close-ups van acteurs of actrices. Nevenpersonages zijn verwijderd en ook muziek en dialogen verstommen. Op deze manier maakt de kunstenaar onuitgedrukte emoties zichtbaar. Hiervoor gebruikt hij steeds dezelfde tactiek: hij zet zijn beelden in loops of laat ze op een andere manier telkens weer terugkomen, waardoor de toeschouwer voortdurend hetzelfde terugziet. Het tempo van de montage is echter wisselend. Soms komt alles snel na elkaar, andere beelden verschijnen dan weer heel traag. Deze dwangmatige herhalingen zorgen voor een hypnotiserend effect: het ritme houdt de aandacht van de toeschouwer vast. Na een tijdje besef je dan ook dat iets wat in de oude film onder de oppervlakte bleef, door Arnold op de voorgrond wordt gebracht.