default

Richard Baquiés oeuvre ontstaat uit een assemblage van verschillende elementen: ijzer, woorden, foto’s, geluiden, glas en motors. Dankzij deze samenvoegingen maakt hij machines die gelieerd zijn aan beweging, transit en energie. Hierbij staat het vervoermiddel centraal: fragmenten van oude voertuigen zoals vliegtuigen, auto’s en treinen worden omgevormd tot een sculptuur. Deze sculpturen zijn weliswaar zelf niet meer in beweging, maar de snelheid wordt geëvoceerd door het voorbij wandelende publiek. Door de objecten te verbinden met opschriften tracht de kunstenaar vluchtige momenten uit het dagelijkse leven in één beeld te brengen. In de leef- en ervaringswereld van de mens is het vervoermiddel zeer belangrijk. Het is niet enkel een materieel gegeven, maar ook een object waar veel herinneringen aan vast hangen. Reizen, gesprekken, ontmoetingen vinden vaak plaats in een voertuig. De teksten op de sculpturen verwijzen dan ook dikwijls naar flarden van deze gesprekken of naar een vertrek, het onderweg zijn of een afscheid van iets of iemand. Ook roepen ze associaties op met de stad, symbool voor beweging, passage en een vleugje melancholie. Door woorden toe te voegen aan het object wordt het in een nieuwe context geplaatst. De sculptuur toont zo niet enkel een tijdsgeest of een mode, maar een eigen verhaal dat verbonden is met ons collectief geheugen. Ook doet het lettertype van de opschriften denken aan oude reclame, een medium dat zich eveneens makkelijk verbindt met onze persoonlijke herinneringen.