default

Jacqueline Mesmaeker begint haar carrière in de mode-, architectuur- en designwereld. Vanuit de noodzaak die ze voelt om beelden te creëren, onderzoekt Mesmaeker vanaf het midden van de jaren zeventig visuele vraagstukken. Ze tekent, fotografeert, filmt, schrijft en ontwerpt. Of ze maakt installaties en video’s met foto’s, films, postkaarten, tekstfragmenten en objecten die ze doorheen de jaren verzamelt. Hoewel haar praktijk verwant is aan conceptuele kunst, gaat het concept voor Mesmaeker een werk niet noodzakelijk vooraf, maar vloeit het eerder voort uit de ervaring en het plezier van het kijken. Haar werken zetten een vorm van visueel denken in gang waar ook de blik van de kijker actief in betrokken wordt.

Voor het werk 21 MARS 1975 17H23 vroeg Jacqueline Mesmaeker aan verschillende mensen om op 21 maart 1975 precies om 17u23 een foto te maken van de plaats waar ze zich bevinden en het negatief naar haar op te sturen. Door de opgestuurde 35 simultane momentopnames samen te brengen in een reeks, weerspiegelen ze de oneindige verscheidenheid aan gezichts- en standpunten op een zelfde moment. Met deze aanpak, tegelijk een variatie op mail-art en een conceptuele benadering van fotografie, brengt Mesmaeker een inversie tot stand in de relatie tussen tijd en ruimte eigen aan het medium. Waar een fotograaf normaal gezien gebonden is aan een plaats en een reeks beelden kan schieten die zich in de tijd ontwikkelen, slaagt ze er op deze manier in om – omgekeerd – een reeks plaatsen op een punt in de tijd te tonen.